Ο Στόουνερ, του John Williams

Ο Στόουνερ του Τζον Γουίλιαμς είναι από εκείνα τα βιβλία που διαβάζεις και νιώθεις ότι, χωρίς πολλούς καλλωπισμούς, σου ανοίγουν μπροστά στα μάτια μια ολόκληρη ζωή με ποικίλες εκφάνσεις. Ο ήρωας, ο Γουίλιαμ Στόουνερ, είναι ένας άνθρωπος που ξεκινά η ζωή του από ένα φτωχό αγροτικό περιβάλλον και καταλήγει να την αφιερώσει στο πανεπιστήμιο και στη διδασκαλία. Δεν είναι κάποιος μεγάλος επαναστάτης ούτε κάποιος ήρωας με την κλασική έννοια. Είναι απλώς ένας άνθρωπος που αγαπάει τη λογοτεχνία και βρίσκει σ’ αυτήν το νόημα της ύπαρξής του. 

Το βιβλίο, με έναν τρόπο σιωπηλό αλλά πολύ δυνατό, δείχνει πόσο συχνά η ακαδημαϊκή ζωή – που από έξω φαίνεται σαν ένας κόσμος γνώσης και προόδου – μπορεί να είναι γεμάτη μικρότητες, ίντριγκες και προσωπικά συμφέροντα. Ο Στόουνερ το ζει αυτό στο πετσί του: αντί να επιβραβευτεί για την αφοσίωση και την αγάπη του στη διδασκαλία, βρίσκεται συχνά στο περιθώριο, θύμα αντιπαλοτήτων και προσωπικών βεντετών. Αυτή η πλευρά του βιβλίου είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική και πικρή, γιατί αναδεικνύει πόσο εύκολα μια “ιερή” εικόνα, όπως του πανεπιστημίου, μπορεί να αποδειχθεί σαθρή.

Ζωή που υπήρξε, Χάρης Γαντζούδης

Το φθινόπωρο είναι για μένα η εποχή της ανάγνωσης. Τα απογεύματα γίνονται πιο ήσυχα, συχνά με μια κούπα καφέ στο χέρι και ένα βιβλίο να σε ταξιδεύει. Κι αν δεν είναι η ανάγνωση, τότε μια βόλτα δίπλα στη θάλασσα ταιριάζει απόλυτα στη μελαγχολία της εποχής. Μαζί με αυτά, ήρθαν και τα πρώτα βιβλία που διάβασα για να γεμίσω αυτή τη φθινοπωρινή διάθεση.

Ανάμεσα σε όσα βιβλία πέρασαν αυτό το Φθινόπωρο στα χέρια μου, ξεχώρισα το βιβλίο του Χάρη Γαντζούδη με τίτλο «Ζωή που υπήρξε».

Μια σειρά από 23 ποιήματα γεμάτα έντονα συναισθήματα και απότομες εναλλαγές με έκανε να διαβάσω το βιβλίο αυτό με μια ανάσα.

Οι Αναμνήσεις της Ειμαρμένης - Ναυπλιώτης Μιχάλης

Δεν διαβάζω ποτέ τυχαία. Διαλέγω τα βιβλία μου ανάλογα με το πώς νιώθω και τι θέλω να μου προσφέρουν τη στιγμή που θα τα ανοίξω. Έτσι, άφησα αυτό το βιβλίο να περιμένει από τον χειμώνα και το κράτησα για το καλοκαίρι, που ένιωθα ότι θα ήταν η πιο κατάλληλη στιγμή για να το απολαύσω. Και τελικά είχα δίκιο.

Το βιβλίο έχει τίτλο «Οι Αναμνήσεις της Ειμαρμένης» του Μιχάλη Ναυπλιώτη, από τις Εκδόσεις Διάπλαση. Έφτασε στα χέρια μου ένα πρωινό (ευχαριστώ θερμά τον συγγραφέα που μου το έστειλε ο ίδιος!) και από τότε ήξερα ότι θα έρθει η στιγμή να το διαβάσω και να το μοιραστώ μαζί σας.

Σύνοψη του βιβλίου:

Στις σελίδες του δεν θα βρείτε γνώμες ή σχολιασμούς, αλλά καταγραφές γεγονότων από το 2127. Μας μεταφέρει σε έναν κόσμο όπου η τεχνολογία, οι ίντριγκες και τα κρατικά μυστικά καθορίζουν την πορεία της ανθρωπότητας. Σταδιακά, η αφήγηση επικεντρώνεται σε ανθρώπους-κλειδιά, σε πρωταγωνιστές που σφράγισαν τις εξελίξεις, ενώ ο αφηγητής –ο Κένεθ Μακγκρέγκορ, πρώην υπουργός Πληροφοριών της Ευρωπαϊκής Αυτοκρατορίας– αποκαλύπτει γεγονότα που έριξαν φως σε μια ολόκληρη εποχή.

Μαντάμ Μποβαρύ, Gustave Flaubert

Πάει καιρός που διάβασα αυτό το βιβλίο, όμως δεν ξέχασα σε καμία περίπτωση αυτή την ιστορία. Έχοντας εντρυφήσει αρκετά στη μελέτη του γαλλικού στυλ, ήρθε η ώρα να εμβαθύνω και στη γαλλική λογοτεχνία, ένα κομμάτι πολύ σημαντικό στη παγκόσμια γνώση. Γαλλία και πάλι Γαλλία λέω από μέσα μου όσο γράφω αυτές τις γραμμές.  

Σύνοψη του βιβλίου:

H Μαντάμ Μποβαρί είναι η ιστορία της Έμας, μιας όμορφης, απλής κοπέλας στη γαλλική επαρχία, η οποία ονειρεύεται μια ζωή ουτοπική, σαν κι αυτή που περιγράφεται στα ρομαντικά βιβλία, γεμάτη έντονες συγκινήσεις, πολυτέλειες, πάθη και φλογερούς έρωτες. Όμως ο γάμος της με τον Σαρλ Μποβαρί, που είναι εξαιρετικά αφοσιωμένος και πράος αλλά βαρετός για κείνη σύζυγος, κάθε άλλο παρά ιδανικός θα αποδειχθεί και θα τη βυθίσει στην ανία και την πλήξη μιας ζωής πεζής και ανούσιας, όπως ορίζουν οι κοινωνικές συμβάσεις και οι συντηρητικές ιδέες της υποκριτικής επαρχίας. Η Έμα θα κυνηγήσει τη χίμαιρα, το όνειρο, τις φαντασιώσεις της για έναν μεγάλο έρωτα σε πρόσωπα που είναι ωστόσο δημιουργήματα του κόσμου τον οποίο περιφρονεί και απεχθάνεται. Όταν όμως οι μάσκες πέσουν και δει τη γύμνια και τη φτώχεια της ψυχής τους, ποιο μονοπάτι θα ακολουθήσει για να ανακαλύψει την προσωπική της αλήθεια; Αμείλικτο σαν τραγωδία, βίαιο σαν δράμα, δηκτικό σαν κωμωδία, το κοινότοπο θέμα της μοιχείας αποκτά βαθύτατα ανθρώπινες διαστάσεις στο έργο του Φλομπέρ. Διαβρωτικό και ρηξικέλευθο, το αριστουργηματικό αυτό νατουραλιστικό μυθιστόρημα έφερε επανάσταση στον τρόπο γραφής της εποχής, συγκρούστηκε με τις φόρμες του ρομαντισμού και, με την άκαμπτη αντικειμενικότητά του, σφράγισε την απαρχή μιας νέας εποχής στη λογοτεχνία. (από Public)

Ήθος - Πάθος - Λόγος: Το αρχαίο μυστικό της επιτυχίας, Λεωνίδας Γαλάνης

Βρισκόμαστε δυο μέρες περίπου πριν τα Χριστούγεννα, λίγο πριν ετοιμάσω την πρόοδο της διατριβής μου και να κλείσω για λίγες ημέρες τις σημειώσεις μου. Αναρωτιέμαι πώς να αποφορτιστώ και φυσικά για εμένα υπάρχει συνήθως μια μόνο απάντηση: Βιβλία. Τελικά ναι, επέλεξα ένα βιβλίο που το θεωρώ κατάλληλο για την ερευνητική περίοδο που διανύω. Η διατριβή δεν είναι παρά ένα πρωτότυπο θέμα σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, όπου απαιτείται πνευματική διαύγεια, ικανότητες και αυστηρά καθορισμένα βήματα, προκειμένου να επιτυγχάνονται οι επιμέρους στόχοι της. Οι λόγοι για τους οποίους επέλεξα να διαβάσω αυτές τις μέρες το συγκεκριμένο βιβλίο θα αποκαλυφθούν παρακάτω. Την προσοχή σας λοιπόν!

Σύνοψη του βιβλίου: 

 «Ήθος – Πάθος – Λόγος» Το αρχαίο μυστικό της επιτυχίας.

«Πως ένας απλός στρατιώτης επηρέασε τη ζωή 10.000 ανθρώπων».