Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2018

Βιβλιοπωλείο "Δεσμός": Διατηρώντας την Ελληνική ταυτότητα στην καρδιά του Παρισιού

Πριν λίγο καιρό το συγκεκριμένο βιβλιοπωλείο έκλεισε 30 χρόνια λειτουργίας από την ημέρα της ίδρυσής του, από έναν Έλληνα τον Γιάννη Μαυροειδάκο. Αποτελεί έως και σήμερα το παλαιότερο, μοναδικό ελληνικό βιβλιοπωλείο στο Παρίσι. Η ονομασία «Δεσμός» δεν είναι τυχαία. Επιλέχθηκε με σκοπό να διατηρήσει ζωντανές και άφθαρτες τις σχέσεις με τον ελληνικό πολιτισμό, μέσω της λογοτεχνίας, της ποίησης και της διάδοσης της ελληνικής κουλτούρας και γλώσσας.

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2018

Το Παρίσι είναι πάντα μια καλή ιδέα

Η Ροζαλί Λοράν ιδιοκτήτρια ενός μικρού χαρτοπωλείου στο κέντρο του Παρισιού, είναι η πρωταγωνίστρια αυτού του βιβλίου. Ονειροπόλα και αθεράπευτα ρομαντική αποφασίζει να ανοίξει αυτό το χαριτωμένο μαγαζάκι πιστεύοντας πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που στέλνουν κάρτες αντί να επικοινωνούν απρόσωπα μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα. 
Νικολά, Μπαρρό (2018), Το Παρίσι είναι πάντα μια καλή ιδέα, Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη.
(φωτογραφία: Σοφία - Καφές και Βιβλία)

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2018

Αναγκαία Πνευματική Αποκατάσταση

Αλήθεια τι σκέφτεστε όταν ακούτε τον τίτλο «Αναγκαία Πνευματική Αποκατάσταση»; Ίσως το μυαλό σας πηγαίνει σε κάποιο βιβλίο ψυχολογίας και αυτοβελτίωσης. Λογικό. Στην προκειμένη περίπτωση όμως θα αναφερθούμε σε ένα βιβλίο το οποίο θα χαρακτήριζα ιδιαίτερο και ανατρεπτικό. 

Καρανικόλας, Θοδωρής (2017), Αναγκαία Πνευματική Αποκατάσταση, Αθήνα: Εκδόσεις Λυκόφως. 

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2018

Χάρης Γαντζούδης: η συγγραφή είναι μια διέξοδος

Κλικ δευτερολέπτων

Με ιδιαίτερη χαρά γράφω για δεύτερη φορά εδώ στο Καφές και Βιβλία, για ένα άτομο εξαιρετικά δημιουργικό και συναισθηματικό. Πρόκειται για τον Χάρη Γαντζούδη. Πριν τρεις μήνες περίπου, έλαβα ένα email από τον ίδιο, δίνοντάς μου έτσι την ευκαιρία να γνωρίσω το νέο του βιβλίο «Κλικ δευτερολέπτων» από τις Εκδόσεις Λέμβος
Χθες 3 Νοεμβρίου του 2018, είχα μια πολύ ευχάριστη συνάντηση, αφού ο Χάρης ήρθε στην Κέρκυρα με σκοπό να παρουσιάσουμε μαζί το «Κλικ δευτερολέπτων». Πραγματικά είμαι πολύ χαρούμενη που τον γνώρισα, καθώς αυτή ήταν και η πρώτη μου σκέψη αφότου διάβασα το βιβλίο του. Από τις πρώτες σελίδες το ύφος γραφής και η δομή της σκέψης του μεταφέρει έντονα συναισθήματα στον αναγνώστη. Προσωπικά, σε κάθε σελίδα αναγνώριζα ένα κομμάτι του εαυτού μου, ή έφερνα στο μυαλό μου παρόμοιες καταστάσεις που βιώνουν άλλα φιλικά μου πρόσωπα. Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε σε έναν πολύ όμορφο και ζεστό χώρο, το Βιβλιοπωλείο - Καφέ «Πλους». Έχω περάσει ατελείωτες ώρες διαβάσματος και περισυλλογής εκεί ως φοιτήτρια, και φυσικά εξακολουθώ να το επισκέπτομαι.

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018

Φίλοι, καφές κι ένα καλό βιβλίο αρκούν

Μετά από πολύ καιρό, χθες συναντήθηκα με δυο πολύ καλούς μου φίλους για ένα καφεδάκι. Η καθημερινότητά μου είναι πλέον αφιερωμένη κυρίως στη διατριβή μου, οπότε ο χρόνος μου για αναψυχή είναι όχι μόνο περιορισμένος αλλά και σχεδόν ανύπαρκτος! Δεν πειράζει όμως. Ενστερνίζομαι τη φράση "τα καλά κόποις κτώνται" και συνεχίζω αφοσιωμένη στο στόχο μου! 

Τι σου είναι οι φίλοι όμως ε; πέρα από αγάπη, κατανόηση και ποιοτικό χρόνο, γνωρίζουν και τα αναγνωστικά μας γούστα. Κάπως έτσι λοιπόν, μου έκαναν χθες δώρο ένα βιβλίο με τίτλο "Το Παρίσι είναι πάντα μια καλή ιδέα" (Paris is always a good idea... που βλέπουμε σε ένα σωρό fb covers και όχι μόνο!) του Νικολά Μπαρρό. 

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2018

Παύλος: Από το μηδέν στο ένα

Η δεύτερη φωτογραφία που έλαβα από έναν ξεχωριστό αναγνώστη, τον Παύλο, για τη νέα στήλη #kafeskaivivlia ! Ο Παύλος αυτή τη φορά μας προτείνει τρία από τα αγαπημένα του βιβλία, και μοιράζεται μερικά όμορφα γνωμικά από αυτά μαζί μας!

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2018

23. Η επιφάνεια που λάμπει είναι πρόσκαιρη

Πριν λίγες ημέρες έφτασε στα χέρια μου ένα ακόμη βιβλίο, με τίτλο «23», από τον συγγραφέα Νίκο Βαρδάκα, τον οποίο ευχαριστώ ιδιαιτέρως για την αποστολή του αντιτύπου και την χειρόγραφη αφιέρωση! 
23. Νίκος Βαρδάκας, Εκδόσεις Ρώμη. Photo credits: koukidaki.gr

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2018

Μιχάλης: Να με φωνάζεις με τ'όνομά σου

Άλλη μια φωτογραφία από έναν αναγνώστη με προσδοκίες! Τον Μιχάλη, τον οποίο ευχαριστώ πολύ που μοιράστηκε τη δική του σκέψη μαζί μας στο hastag #kafeskaivivlia :

"To πολυσυζητημένο και βραβευμένο "Να με φωνάζεις με τ'όνομά σου" διαβάζω αυτή την εβδομάδα. Έχω υψηλές προσδοκίες είναι η αλήθεια και περιμένω να με εντυπωσιάσει!" (όπως αναφέρει ο ίδιος)

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2018

Παύλος: Για μια υπέροχη ζωή

Ο Παύλος είναι ο πρώτος αναγνώστης ο οποίος μοιράστηκε μαζί μου τη δική του στιγμή, κι εγώ με τη σειρά μου τη μοιράζομαι μαζί σας στο hastag #kafeskaivivlia

Ώρες κοιταζόμαστε μας δεν ανταλλάξαμε κουβέντα...

Άλλωστε όπως έχει πει και η Ramana Maharasi "Silence is also conversation"...
Πολλές φορές μάλιστα μέσω της σιωπής γίνονται περισσότερα πράγματα αντιληπτά απ'ότι με τις λέξεις, έτσι δεν είναι; 
Πολλές φορές η σιωπή είναι επίσης μια απάντηση σε μια ερώτηση που τέθηκε, δε συμφωνείς; 

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2018

Κλικ δευτερολέπτων, Χάρης Γαντζούδης

Πέρυσι το Σεπτέμβριο σκεφτόμουν να φτιάξω ένα blog στο οποίο θα εξέφραζα τις σκέψεις μου για τη μεγάλη μου αγάπη, τα βιβλία. Λόγω διδακτορικής διατριβής και περιορισμένου χρόνου δεν ήταν εφικτό. Ένα χρόνο μετά υποδέχθηκα το Φθινόπωρο, (έχοντας κάνει την επιθυμία μου αυτή πράξη!) και μαζί ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο από τις Εκδόσεις Λέμβος, με τίτλο «Κλικ δευτερολέπτων». Συγγραφέας του ο Χάρης Γαντζούδης. Ο Χάρης είναι ο πρώτος συγγραφέας από τον οποίο έλαβα email και μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω το νέο του βιβλίο, και τον ευχαριστώ ιδιαιτέρως για αυτό!
Κλικ δευτερολέπτων - Χάρης Γαντζούδης 

Τρίτη 28 Αυγούστου 2018

Και τα βιβλία έχουν ταυτότητα!

Ποιος διαβάζει κάθε μέρα; Εγώ κι εσείς!

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν τα βιβλία που κρατάτε στα χέρια σας καθημερινά αποτελούνται από διάφορα μέρη (όπως και το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από διάφορα μέλη, χέρια, πόδια κ.λπ.!), κι αν ναι, ποια είναι αυτά; Πως ακριβώς ονομάζονται; Τι σημαίνουν; 
Όχι; Λογικό. Κανένας δεν είναι παντογνώστης. 

Το βιβλίο έχει διττή υπόσταση. Είναι ένας συνδυασμός κειμένου και υλικού, δηλαδή κείμενο και αντικείμενο. Αποτελείται από εξωτερικά και εσωτερικά μέρη. 

Κυριακή 19 Αυγούστου 2018

"Ψυχής Ιατρείον"

Εδώ και μερικές ημέρες με έχει πιάσει μια ανεξήγητη νοσταλγία αναπολώντας τη φοιτητική μου ζωή, παρ’ όλο που δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε, και παρ’ όλο που - εκτός διακοπών - πάλι στο ίδιο πανεπιστήμιο βρίσκομαι καθημερινά λόγω διδακτορικού. Άρχισε να στριφογυρίζει στο μυαλό μου ένα αόριστο ερώτημα του τύπου «Είμαι βιβλιοθηκονόμος (και αρχειονόμος και μουσειολόγος!), και τώρα τι;», ώσπου ένα email με επανέφερε στην πραγματικότητα. Εκπονώ διατριβή. Ναι! Με το πέρασμα από το πτυχίο, στο μεταπτυχιακό και τώρα στο διδακτορικό, έφτασα χωρίς να το καταλάβω από τη διαχείριση του «βιβλίου» στη διαχείριση της «γνώσης». Από τη διττή υπόσταση του βιβλίου (κείμενο – αντικείμενο) στην άυλη πληροφορία. Αγαπώ πολύ το νέο μου αντικείμενο, αλλά μου λείπουν εξίσου πολύ οι… βιβλιοθήκες! 

Τετάρτη 8 Αυγούστου 2018

Απόγευμα, διαβάζοντας Σοπενχάουερ

Πράγματι έχω αρχίσει και απορώ για την ταχύτητα με την οποία διαβάζω βιβλία! Δυο απογεύματα λοιπόν με τον Σοπενχάουερ! Τόσο χρόνο χρειάστηκα για να διαβάσω το καταπληκτικό του βιβλιαράκι (μόλις 141 σελίδες!) με τίτλο "Η Τέχνη του να είσαι ευτυχισμένος" (από τις Εκδόσεις Πατάκη), ένας μικρός ξεχασμένος οδηγός πρακτικής φιλοσοφίας όπως αναφέρεται και στην πρώτη σελίδα. 
Προσωπικά συμφωνώ με τον Σοπενχάουερ, ο οποίος δεν θεωρεί Τέχνη την "κατάκτηση της ευτυχίας" αλλά την ικανότητα του ανθρώπου να αποφύγει τα δεινά. Αυτή είναι η τέχνη. Η διαμόρφωση ενός χαρακτήρα ο οποίος θα επιδιώκει τη μεσότητα και όχι την υπερβολή. Το "ευ ζην"δηλαδή την Ευδαιμονία και όχι την ευτυχία, την επιτυχία και την πληθώρα αγαθών με αθέμιτα μέσα σε βάρος άλλων, όπως πρεσβεύει ο Μακιαβελισμός.

Shakespeare and Company: Ένα παραμυθένιο βιβλιοπωλείο στην καρδιά του Παρισιού

Το Shakespeare and Company, είναι το πιο διάσημο βιβλιοπωλείο όχι μόνο στο Παρίσι, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Βρίσκεται σε μια γραφική περιοχή, το Notre Dam (37 Rue de la Bucherie), από την οποία φαίνεται ο ποταμός Σηκουάνα, και η Παναγία των Παρισίων όπου βρίσκονται πολύ κοντά. Άνοιξε το 1951. Ιδιοκτήτης του Τζορτζ Γουίτμαν.

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2018

Το κορίτσι που αγαπούσε τα βιβλία

Καθώς λοιπόν διάβαζα κι έπινα καφέ, μου ήρθε η ιδέα να φτιάξω ένα bookblog προκειμένου να εκφράσω τις σκέψεις και τη λατρεία μου για τα βιβλία, τα βιβλιο-καφέ, τις βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία, τις εκδόσεις και ο,τιδήποτε άλλο αφορά τη διττή υπόσταση του βιβλίου ως αντικείμενο και ως περιεχόμενο. Πριν περίπου δέκα ημέρες αποφάσισα για μια ακόμη φορά να επισκεφθώ τη δημόσια βιβλιοθήκη του τόπου όπου κατοικώ (μένω σε ένα πανέμορφο νησί... την Κέρκυρα!) κάνοντας έτσι ένα διάλειμμα από τη ρουτίνα μου.